وی می افزاید: «چنین معضلاتی منجر به نابودی اشتراکات وجودی، تهدید معیشت مردم و کاهش منابع درآمد می شوند. در این شرایط واضح است که هیچ کشوری نمی تواند به تنهایی به اجتناب از این خطرات و چالش های جهانی امیدوار باشد.
در نشست سپتامبر سال ۱۴۰۰ سران سازمان همکاری شانگهای در دوشنبه تصمیم گرفتند روند پذیرش ایران به عضویت کامل سازمان را آغاز کنند.
میرضیایف در این مقاله تاکید می کند که مسائلی مانند شوک های اقلیمی جهانی، کمبود فزاینده منابع طبیعی و آبی، کاهش تنوع زیستی، شیوع بیماری های عفونی خطرناک آسیب پذیری جوامع ما را بی سابقه نشان داده است.
رئیس جمهور اسلامی ایران نیز چهارشنبه این هفته – ۲۳ شهریور آیت الله سید ابراهیم رئیسی رئیس جمهوری اسلامی ایران به دعوت رسمی همتای ازبکستانی خود در صدر هیأتی بلندپایه از مقامات سیاسی و اقتصادی، به منظور دیدار رسمی دوجانبه و نیز شرکت در بیست و دومین اجلاس سران سازمان همکاری شانگهای، به شهر تاریخی سمرقند سفر میکند.
رئیس جمهوری ازبکستان گفت: این روند بیگانگی متقابل بازگشت اقتصاد جهانی به مسیر قبلی توسعه و احیای زنجیره های تامین جهانی را پیچیده، درگیریهای مسلحانه جاری در بخشهای مختلف جهان، جریانهای تجاری و سرمایهگذاری را بیثبات و مشکلات تضمین امنیت غذایی و انرژی را تشدید میکند.»
سمرقند پنجشنبه و جمعه این هفته میزبان نشست شورای سران کشورهای سازمان همکاری شانگهای خواهد بود. این رویداد اولین نشست رو در روی رهبران سازمان همکاری شانگهای از سال ۲۰۱۹میلادی و پایان ریاست ازبکستان در این سازمان خواهد بود.
سازمان همکاری شانگهای (SCO) در ۱۵ ژوئن ۲۰۰۱ در شانگهای (PRC) توسط قزاقستان، چین، قرقیزستان، روسیه، تاجیکستان و ازبکستان تاسیس شد.
رئیس جمهور در پایان خاطرنشان کرد. “شعار ما این است که سازمان همکاری شانگهای قوی است اگر هر یک از ما قوی باشیم. “
چهار کشور افغانستان، بلاروس، جمهوری اسلامی ایران و مغولستان در سازمان همکاری شانگهای دارای وضعیت ناظر و شش کشور شامل جمهوری آذربایجان، جمهوری ارمنستان، پادشاهی کامبوج، جمهوری دموکراتیک فدرال نپال، جمهوری ترکیه و جمهوری دموکراتیک سوسیالیستی سریلانکا شرکای گفت و گوی سازمان همکاری شانگهای هستند.